Krapli zazwuczały wesnjani,
U strumky zibrałys' tali wody
I diwczata, nacze nezemni,
W jich sercjach kochannja chorowodyt'.
Zasyniły prolisky w hajach,
I daje sołodkyj sik bereza,
Ce wesna krokuje iz dalja –
Chołod i tepło, mow na terezach.

Pryspiw:
Duch kochannja, duch kochannja
Po wesni litaje.
Bez worożky, bez hadannja
Chto szuka – spijmaje!
Duch kochannja, duch kochannja
W serce pronykaje.
Bez probłemy, bez pytannja
Pary wsi jednaje!

Soncem sjaje żowtyj perwocwit
I wesnjanka naspiwy zawodyt',
Ozero żde łebediw prylit,
Duch kochannja zatyszkamy brodyt'.
Rijut' w nebi siri żurawli,
Aromat fiałok płyne krajem,
Trawy zełenijut' na zemli,
Duch kochannja w kożnim serci hraje.

Pryspiw