Kożen ranok poczynaju bilja wikon twojich,
Jak szałenyj mahnit ty prytjahujesz wsich.
Wytraczajut' na tebe n-nu kilkist' hroszej,
Usi wważajut', szczo ce u porjadku reczej.
U kawałery do tebe ja sebe zapysaw,
Pracjuwaw hodynamy, noczamy ne spaw,
Szczob tobi daruwaty VIP-podarunky,
W restoranach płatyty czeky-rachunky.

Pryspiw:
Ałe na inszych wyprobowujesz ty swoji czary,
Ne pytajuczys' dozwołu na ce,
Ja, wreszti-reszt, podaruju tobi okuljary,
Szczob ty zmohła pomityty mene!

Kożen weczir z toboju trywaje do ranku,
Kożen wedet'sja na twoju prymanku.
Niżno beresz ty usich do połonu,
A wzamin ne dajesz nawit' nomer tełefonu
Twoju taktyku szwydko ja rozhadaw,
I pro ce tobi widkryto i czesno skazaw,
Ałe ty uwahy ne zwertajesz na ce,
Rożewi okuljary zakrywajut' łyce!

Pryspiw

Ty ne cinujesz łjudej, a cinujesz jich reczi,
Siła na hołowu, obperłas' na płeczi!
Ne potribni tobi poczuttja i stosunky,
Twoja mira odna – twoji podarunky.

Pryspiw