Spohad wertaje znow w kraj, de cwiła łjubow,
Znowu szczasływi ty i ja, znowu ja łysz twoja.
Harni i mołodi strinemos', jak todi,
W oczi zadywymos' sobi, miscja nema żurbi.

Pryspiw:
Ja sumuju, a moja peczal
Błahaje pryjdy i ne trywoż mij żal,
Bo wid pohljadu twojich oczej
Szczezaje smutok mojich noczej,
Ałe wse ż tebe ja proszu znow,
Probacz, szczo my udwoch ne zberehły łjubow,
I za cej spizniłyj tychyj płacz,
Probacz mene i sebe probacz.

Ałe takyj wże swit, tych ne wertaje lit,
Znaju, szczo newbłahannyj czas, wże ne z’jednaje nas,
Wdjaczna tobi za te, szczastja moje proste,
Razom z toboju nam ne jty, z neju szczasływyj ty.

Pryspiw (3)