Pryjszła kuma do kumońky w subotu, w subotu,
Rozkazała kuma kumi hryzotu, hryzotu.
Oj cip, cip, cip, kudkudak, hryzota, oj tak, tak.

– Oj kumońko, susidońko, hryzota, hryzota,
Des' propała moja kurka czubata, czubata.
Oj cip, cip, cip, kudkudak, czubata, oj tak, tak.

Biła kurka, czorni p’jurka, a czerwonyj hrebinec',
Czy ne wpała moja kurka wam, kumasju, u hornec'?
Oj cip, cip, cip, kudkudak, u hornec', oj tak, tak.

– Ne buła wczora doma, ni snoczi, ni snoczi,
Ne baczyła waszu kurku na oczi, na oczi.
Oj cip, cip, cip, kudkudak, na oczi, oj tak, tak.

Zahljanuła kuma kumi u horszky, u horszky,–
Z jiji kurky czubatoji łysz niżky, łysz niżky.
Oj cip, cip, cip, kudkudak, łysz niżky, oj tak, tak.

– Może buty, jak do wujny piszła ja w toj konec',
Wasza kurka dobrowilno zalizła w mij hornec'.
Oj cip, cip, cip, kudkudak, u hornec', oj tak, tak.