Zihrały wesiłlja i znow kozaky
W dałekyj pochid wyruszały.
Slozy ronjajuczy w serce moje,
Ty mene prowodżała.

Rik promynuw, iz dałekych krajiw
Chłopci weseli wertałys',
Spałeni stiny ta mertwa zemlja
Wdoma jich zustriczały.

Sered polja, nawesni
Na mohyli zacwitaje teren.
Ty prychodysz uwi sni
Ta sidajesz koło mene.

Tycho napały prudki moskali,
U sonnych pidstupno striljały.
Straszno kryczały diwczata wnoczi,
Dowho chaty pałały.

Sered polja, nawesni
Na mohyli zacwitaje teren.
Biłym ptachom uwi sni
Ty litajesz koło mene.

Dawnje wesiłlja, dałeki kraji,
Chrest derew’janyj u poli.
Nacze wohoń, des' pid sercem, twoji
Hirkiji slozy diwoczi.

Sered polja, woseny,
Bujnyj teren na mohyli w’jane,
Nacze slozy, do zemli
Ty doszczem spadajesz.