Żaha, szczo mrije buty kymos' –
Nasprawdi tilky czekaje czas.
Marnujut' switło, dumkamy kryhu,
Stworywszy ideały w nas.

Kudy podiwsja ptach
Koloru nadij?
Wtraczajem swij czas
W sztucznom smutti podij.
Sny zakonserwowani
U łapkach snodijnych.
Hołowy ohołeni w poszukach...

Pryspiw:
Hraty, staty tym,
Chto wże pomer.
Znaty, maty wse,
Szczo ne żywe! Mene ne bude tam!

Steżka, a nasprawdi schyły,
Szczo wedut' tilky wnyz i wnyz.
Rujnujem wse, szczo tak łjubyły,
Zminjuje swij szljach nasz Stiks.

Chaszczi rozrosłys'
Bezdusznistju mrij.
Na załyszkach spłełys'
Chymerni kwity dij.
A skoro pryjde osiń,
I rozib’je karafu,
Napownenu ostannimy poczuttjamy...

Pryspiw