I
My z toboju ja wważaju
Pomyłyłysja torik
Koły połum’ja bażannja
Zahasyły w odnu myt'

Ta wohoń moho kochannja
Ne zahasnuw do kincja
Bo na szczastja witer czasu
Daw jomu nowe żyttja

Pryspiw:
Bilsze czasu ja ne haju.
Po Dnipru, szczo nas jednaje,
Na riczkowomu tramwaju
Ja do tebe wyruszaju.
Tebe jedynu w serci maju
Ta do beztjamy ja kochaju!
Daj że meni szans na żyttja!

II
Naszu zustricz ujawljaju
U zełenomu ja haju.
Tam, de witer łystjam hraje
Ta dusza moja spiwaje.

Tam ja na wołju widpuskaju
Swoji nestrymni poczuttja.
Ta buty porjad obicjaju
Ja do kincja swoho żyttja.

Pryspiw