Jak dowho pławały po switu
Mojeji doli korabli.
Łysz, znaju, szczastja dotorkatys'
Nohamy ridnoji zemli.

Bahato je piseń na switi,
Szczo narodyłys' nawesni,
Ta najharniszu zaspiwajut'
W wysznewim switi sołow’ji.

Pryspiw:
Ja na chwyli mow i pidijmajusja znowu.
Tut je łjudy moji, moja mowa.
Je u switi odna, wilnym słowom jedyna...
Ce twoja i moja – nasza Ukrajina!

Jakszczo na serci duże ważko
Abo radijesz wid duszi,
Z toboju druzi wse rozdiljat',
A tam widwernut'sja czużi.

Sloza harjacza ukrajins'ka
Zustrine znowu nowyj deń;
I prykro naszomu poetu
Za temu dlja nowych piseń.

Pryspiw

Pomołjus' za doczok i syniw Ukrajiny,
Jaki dosi nesut' ważkyj chrest na czużyni...

Pryspiw 2:
Je u switi odna, wilnym słowom jedyna
Nasza Ukrajina!
Łysz wona prywede nas do switłoji dnyny.
Ce twoja i moja – nasza Ukrajina!
Nasza Ukrajina!..