Nichto ne znaje, ja z domu wybihaju rano wranci,
Ostannim czasom nikudy ne chodżu, ni w kino, ni na tanci,
Zajmajus' sportom, daruju kwity, nu szczo tobi szcze treba,
Ałe nijak ne rozumijesz ty, szczo ja żywu łysze dlja tebe!

Pryspiw:
Podywys', ja łysz dlja tebe isnuju,
Ja wże twij, stowidsotkowo harantuju,
Prydywys', ja nadzwyczajnyj chłopec',
Za mene wyjde zamiż nawit' Dżenifer Łopes!

Nichto ne znaje, ałe buwaje, ja wychodżu z domu,
Idu szukaty twoji oczi – odni z miljonu,
Po bezłjudnych wułycjach i na stancijach metro,
Awżeż, ty pomiczajesz ce ta ne pidchodysz błyżcze wse odno.

Pryspiw:
Podywys', ja łysz dlja tebe isnuju,
Ja wże twij, stowidsotkowo harantuju,
Prydywys', ja nadzwyczajnyj chłopec',
Za mene wyjde zamiż nawit' Dżenifer Łopes!

Czomu ty ne widpowidajesz na moji pytannja,
Jak u popsowij pisni każesz typu "Wybacz, Wanja",
Ja tak ne możu, zrozumij, diwczat bahato na Zemli,
Ałe czomus' w mojich dumkach odna łysz ty i tilky ty...

Pryspiw:
Podywys'... I połjuby, jak sylno tilky wmijesz,
Ja wże twij, newże ty ce ne rozumijesz?
Ta jakszczo ty raptom zabażajesz woli,
Ja pidu wid tebe do Andżeliny Dżoli!