Oj w lisku, w lisku na żowtim pisku,

Pryspiw:
Hej, daj, Boże!

Tam stojit' cerkowcja z pjat'ma werchamy.
Na nych sydiły dwa syw hołuby.
Zakrawsja striłec' z temnoho łuha,
Łuk natjahaje, striły puskaje.
Oj ne zmirjaj ty, ne striljaj ty w nas,
My ne hołuby, ałe anheły.
Nas pisław Hospod' z neba na zemłju,
Jak łjude sy tut ta j isprawujut',
Czy dajut' wyno łjudjam na zakon,
Czy warjat' pywo k swjatomu Rizdwu,
Czy sytjat' medy k swjatomu Zboru,
K swjatomu Zboru – Bohu na chwału,
Czy harazd tut sja łjude sprawujut'?
Ne harazd tut sja łjude sprawujut'.
Syn z swojim witcem do prawa staje,
Dońka na matir ruku zdojmaje,
Brat na brata niż wytjahaje,
Sestra na sestru czariw zbyraje.