Pane hospodarju! my twoho dwora
Swjatyj weczir!
My twoho dwora ne mynajemo!
Swjatyj weczir!
My twoho dwora ne mynajemo, –
My tebe, pane, zwełyczajemo!
Pane hospodarju! Wstawaj z posteli,
Wstawaj z posteli, odczynjaj dweri,
Zastyljaj stoły wse sosnowiji.
Kłady kałaczi z jaroji pszenyci!
Budut' do tebe aż try hostońky!
– "Perszyj hostońku – jasen misjacju,
Czym sja pochwałysz, jasen misjacju?"
Czym sja pochwaływ, tym sja j uczynyw...
– "Oj, jak ja zijdu rano z weczora,
Wozwesełyt'sja wsjak zwir u lisi, –
Wsjak zwir u lisi, hist' u dorozi!"
"Druhyj hostońku, – jasne soneczko,
Czym sja pochwałysz, jasne soneczko?"
Czym sja pochwaływ, tym sja j uczynyw...
– "Oj, jak ja zijdu rano w nediłju, –
"Zadzwonjat' dzwony ta j do służbońky,
Zadzwonjat' dzwony ta j do służbońky,
Rozwesełyt'sja wwes' myr chreszczenyj!"
– "Tretij hostońku – driben doszczyku,
Czym sja pochwałysz, driben doszczyku?"
Czym sja pochwaływ, tym sja j uczynyw...
– "Oj, jak ja wpadu tryczi w maju,
Rozwesełyt'sja żyto j pszenycja
Rozwesełyt'sja żyto j pszenycja,
Żyto j pszenycja j wsjaka pasznycja!"
A po cim słowi probuwaj zdorow
I sam z soboju, z dit'my, z żonoju,
Z dit'my, z żonoju, z otcem, z matkoju,
Z otcem – matkoju, szcze j z czeljadkoju,
I z czeljadkoju, i z chudibkoju,
Szczob twoja simja zdorowa buła,
Szczob czeljadońka weseła buła,
Szczob chudibońka rosła – mnożyłas'
A ciji swjatky ty swjatkuj zdorow,
A druhych swjatok dożydaj zdorow.
Swjatyj weczir!