Tretij deń kriz' sutiń masnu.
Tretij deń bez spoczynku i snu.
Ja zwyk do pisku i do chołodu zwyk,
I w torbi u mene – wyno i czasnyk.
A pid sukno, mow pid łystja smerek,
Zaryto kyj krek.
Ja trydcjat' dniw chowawsja w imli,
Jiw trawu i spaw na zemli,
Zbyrajuczy, mow danynu tjażku,
Krychty kosztownoho poroszku,
Jakyj, niby tini propaszczych dusz,
Łeżyt' na chrebti Hindukusz.
Ce smert' szukaje moji slidy,
Smert' wywodyt' mene do wody,
I, doky ja z riczyszcza merzłoho p’ju,
Trymaje fljahu moju.
Ja nis use, szczo i maw nesty,
Ja obijszow talibans'ki posty,
Distawsja mista, prodaw tełefon,
Perejszow tadżyc'kyj kordon,
I na p’jatu nicz, chto by szczo ne kazaw,
Pobaczyw Rostows'kyj wokzał.
Tam poperedu pohranci,
Sonce w trawi, tuman na rici,
Dowhyj deń, strokatyj bazar.
Łysze b dowezty dodomu towar,
I skynuty, jakszczo poweze,
Cyhanam iz ChTZ.
Ałe smert' czekaje na toho, chto jde.
Smert' trymaje mene i wede.
Smert' prokydajet'sja wnoczi
Na mojemu płeczi...
...Tychyj ranok, temnyj wahon.
Ce buw ostannij mij perehon.
Usi dorohy weły sjudy.
Os' miczeni krow’ju sobaczi slidy,
I ważko, mow korop u hłybyni,
Kulja sydyt' u meni.

Dychaty, dychaty szczo b ne buło,
Koły twoja tjaha – jedyne tepło.
Żyttja wtraczaje swoju wahu,
Koły wdychajesz harjaczu żahu,
Koły wydychajesz sołodkyj szczem,
Kurjaczy synij ełem.
Krow zatikaje w tepłyj rukaw.
Mene wse odno nichto ne czekaw.
Kordon zaczyneno na zamok.
I, ne widchodjaczy ni na krok,
Moja dusza, niby szczos' czuże,
Tiło moje stereże.