Jak ty zwuczysz kałynowo-dubowo,
Ridna moja, moja matirna mowo!

Słowo m’jake, oksamytowe, bajkowe.
Słowo je didowe. Słowo je bat'kowe.

I Biłodidowe, i Sywokonewe,
I Czornowołowe wże uzakonene.

W sonnim spokoji wohoń twij łed' bywsja.
Ałe strachu ja todi naterpiwsja!

Z toji chałepy ne wyjszły b my zrodu,
Kljapy, zdawałos', w rotach u narodu.

Ta szczob pidnjaty tebe iz hrobowyszcz,
Wstały do hercju Żułyns'kyj, Hrabowycz.

Szczob woskresyty tebe z domowyny,
W diło piszły kamenjuky j dubyny.

Worone czornyj! Daremno ty krjaczesz!
Ridneje słowo żyje i je – baczysz!

Ridna moja ukrajins'kaja mowa
Żytyme wiczno – klowa, firmowa!..