Pryspiw:
Teatr odnijeji roli, teatr – dim boli
Łjudy zadowołeni, a w mene serce kołe
Porożnij kinozał – ce moja dusza
Zi wsich aktoriw w ńomu załyszywsja łysz ja (wes' kupłet – 2)

Dusza tikaje czerez tunel, szczo sjaje
Ostannij wychid zhoraje, Boh tebe załyszaje
Widteper ty sam i porjatunku nemaje
Tilky kamera smertnykiw na tebe czekaje
Narodżenyj pid zirkoju, szczo swityt' dlja Boha
Probaczenyj czy prokljatyj ja, de moja doroha?
Ce żyttja paranoja i ja zbilszuju dozu
Jak perewerteń pobytyj pid misjacem ja chożu
Tut mene pochowajut' i łopata zakopaje
Ce teatr, a ja drama, kincja w jakoji nemaje
Scenarij ne dopysanyj, a p’jesa rozpoczata
Roli wże rozdały, toż my musymo hraty
Ty choczesz buty mnoju tak, jak ja, czytaty
Choczesz buty mnoju, szczob na sceni wystupaty
Ta ce łysz drama, w kinci jakoji pomeraju
Ce moja chwyłyna smerti, kraszcze ja jiji zihraju

Pryspiw

Meni i tak ne łehko, ałe bude szcze ważcze
Szcze b pak, ce ż ne kazka, kinec' w jakoji kraszczyj
Ne możu buty starszym, łjudy, ja ż iszcze dytyna
Ta mozok mij szepocze: "Ce twoja prowyna"
Koły w desjat' rokiw dolja, jak w staroho, ce niczoho
Starijesz mołodym, niczoho, niczoho
Wytry swoji slozy i jdy pomeraty
Możesz krow ne zmywaty, wse riwno bude załywaty
Twoje obłyczczja, twoju duszu i twoji dumky
Nawit' Biblija ne zmoże tobi dopomohty
Koły sud ide, koły pidsudnyj ce ty
Koły wyrok odnoznacznyj: truna czy Sołowky
Ty wse szcze choczesz buty mnoju – tak czy ni?
Ja dyjawoł, ja potwora, daj pomerty meni
Szcze ne rozp’jały na chresti ta wże wede konwoj
Ja sam obraw cju rol, ja hołownyj heroj

Pryspiw

Ce ne drama, ce kochannja, i ja ne sumniwajus'
Cej kupłet dlja tijeji, komu zawżdy posmichajus'
Ty – pidsniżnyk perszyj na zymowomu snihu
Nacze kraplja doszczu, jaku ja tak łjubłju
Ja b na rukach tebe nosyw ne deń, ne rik, a ciłyj wik
Ty meni potribna bilsze niż uwes' cej swit
Ja ne obyraju wicznist' naodynci iz soboju
Ja wyberu łysz deń, łysz myt', ałe z toboju
Ja widdam za tebe duszu, tiło, wse, szczo je
A serce? Wono i tak dawno twoje
Ja b dyjawołu prodawsja za odyn twij pociłunok
A posmiszka twoja meni najkraszczyj podarunok
Postijno zhaduju toj deń, harjacze lito,
Tychyj weczir my udwoch, z namy Boh, szałenyj wdoch
Prosto harjaczyj smak twojich hub ne zabuw
Ja poczuw jak witer duw, koły z toboju porjad buw

Probacz meni za te, czoho daty ne zumiw
Probacz meni za te, czoho ne zrozumiw
Probacz meni za te, szczo ja łjubłju tebe
Probacz meni za ce, probacz meni za wse...

Pryspiw