Zustriczały switanok z toboju wdwoch, na dachu abo wdoma
Prokydałys' rano i pyły kawu z werszkamy
Obijmały odyn odnoho, niżno ciłuwały, bo znały,
Szczo bez tjamy kochały, tak my szcze nedawno dumały
Hadały, szczo use czudowo i bezwidpowidalno,
Tak wse buło klowo, ałe, na żal, dlja mene wostannje
Ja sprawdi kochaw, a ty meni w oczi brechała,
Ta ja nikomu ne skażu, szczo ce ty w mene striljała

Pryspiw:
Zupyny podych mij, prypyny hostryj bil
Podywys', ja odyn, porucz tiń, a ne ty

Dekilka nepomitnych postriliw, wsi u serce,
Ałe ja dosi czomus' żywyj, wono szcze powilno b’jet'sja
Ja pomiczaju, jak żyttja nadi mnoju smijet'sja
Robyt' mene szczasływym, a potim mriji na szmatky rozbywajut'sja
Jak ce nazywajet'sja, koły porucz łysz krow,
Jaka też tikaje, chocz ja daruju jij swoju łjubow
Ja czuju tilky stukit sercja i jak witer swyszcze
I ne dywno, szczo wid mene ty wże za kiłometry, ne błyżcze

Pryspiw