Ty znajesz, szczo take łjubow?
Ty znajesz, de wona żywe?
Jak można buty odnomu,
Koły ja tak łjubłju tebe

Ty mrijesz czasom pro zirky?
A może – choczesz swoju maty?
Meni ż inakszoho ne treba,
Niż tebe micno obijnjaty

Ty mrijesz inkoły pro szczos'?
Czy majesz w serci ty nadiju?
Posłuchaj, skażu tobi szczos'.
Szczomyti ja pro tebe mriju.

Ty znajesz, szczo take łjubow?
A choczesz z neju zasynaty?
Posłuchaj swoje serce znow –
Joho łjubow’ju choczu staty.

Ty łjubysz witru tychyj spiw?
A morja homin łedwe czutnyj?
Ne treba sercju inszych sliw
Wony dawno w meni prysutni...

Ty baczysz soncja tepłyj schid?
A kolir łystja pid nohamy?
Ty ż znajesz, szczo prekrasnyj swit,
Ta znowu chołod pomiż namy.

Ty mrijesz inkoły pro szczos'?
Czy majesz w serci ty nadiju?
Posłuchaj, skażu tobi szczos'.
Szczomyti ja pro tebe mriju.

Ty znajesz, szczo take łjubow?
A choczesz z neju zasynaty?
Posłuchaj swoje serce znow –
Joho łjubow’ju choczu staty.

Ty znajesz, szczo take łjubow?
A choczesz z neju zasynaty?
Posłuchaj swoje serce znow –
Joho łjubow’ju choczu staty.

Ty mrijesz inkoły pro szczos'?
Czy majesz w serci ty nadiju?
Posłuchaj, skażu tobi szczos'.
Szczomyti ja pro tebe mriju.