Pryspiw:
Płacz... Znaj...
Duszu swoju na wołju puskaj.
Maj... "Ne"
Choczu łysz odne:
Szczoby swit ne łamały...
Bilsze nas ne wbywały...
Hirsze zboku stojaty,
Koły na wijni łjudy majut' wmyraty.

Zaspiw 1
Ne powernesz ty nikoły te, szczo projszło,
I nikoły ne wernesz mynułe,
I ne wznajesz prawdy – "Szczo buło?",
Bo nasprawdi prawdy i ne buło.
Nam każut' wiryty u tu brechnju, jaku płetut' wony,
A nasprawdi dumajut' pro te, jak by to nażytys' wid wijny.

Zaspiw 2
Łżeprozorist' oslipyła wsich,
Psewdo prawda pokrutyła wucha.
Tam de buło czesne słowo jich –
Tam panuje chaos i rozrucha.
Nam każut' wiryty u tu brechnju, jaku płetut' wony,
A nasprawdi dumajut' pro te, jak by to nażytys' wid wijny.

Nemaje wże widpowidi: "Szczo?", "De?", i "Zwidky?",
Nam treba ity, a możływo wże bihty,
Szczob wstyhnuty szcze do ostanńoho schodu,
Szczob nasze majbutnje ne kanuło w wodu.
Nam każut' usi, szczo my je het' inszi,
A my – ne taki, i niczym my ne hirszi,
My budem borotys', my budem zmahatys' –
Do smerti nikoły wże jim ne dobratys'.