Blja!

Ty urod! Ce wse ty!
Ty spohanyw moje żyttja!
Ty zrobyw swit czorno-biłym!
Ty nichto, blja, bo ce każu ja!
Ja znajdu tebe, de b ty ne buw!
I poriżu tebe na szmatky!
Wyriżu twoji jobani oczi
I budu zżymaty w swojij ruci!

Pryspiw:
Suka! Zdochny padło!
Ja ne możu bez neji żyty!
Suka! Jdy nachuj!
U-u-u! Tebe treba wbyty!

Skaży, nachuja ty wse ce robyw?
Tobi szo, blja, żyty nadojiło?
Jakszo ne daj boh des' pobaczu –
Pożalijesz, szczo maty na swit narodyła!
Ja budu stojaty i posmichatys',
Koły ty zi stonom budesz podychaty!
I te, szczo jiji ja łjubyw i łjubłju
Iz żachom w mohyli budesz pam’jataty!

Pryspiw (2)