Inodi dowho, inodi szwydko,
Tak chołodno, tak boljacze, szczo staje prosto hydko.
Ja ne możu bilsze tak, ostoczortiło wse,
Ne choczu żyty, pobiżu, kudy witer nese.
Prosto tak pohano, szczo wse bołyt',
W oczach temnije i serce stojit'.
Ne widczuwaju ruk, ne widczuwaju nih,
A nawkruhy nikoho, chto b chocz jakos' dopomih.

Ałe czomu ja szcze dychaju cym powitrjam,
Może tak potribno, może tak komus' potribno.
Czomu ja żywyj, ałe wmyraju powilno,
Może ce potribno, może ce komus' potribno.
Skaży, czomu ja trymajus'
Na c'omu czorno-biłomu żorstokomu switi.
Zachłynajus', ałe kowtaju wse zło,
Znaczyt' tak potribno, znaczyt' tak meni potribno!

Ja bilsze ne żywu, a prosto prożywaju,
Ja łeżu i stikaju krow’ju.
Czomu ne maje porucz kohos', takoji łjudyny,
Chto b zihriw mene swojeju łjubow’ju.
Czomu, nawiszczo, nawiszczo, czomu,
Komus' ce potribno, ta ne znaju komu.
Ja szukaju widpowidi, szukaju toho,
Chto możływo dob’jet'sja swoho.

Ałe czomu ja szcze dychaju cym powitrjam,
Może tak potribno, może tak komus' potribno.
Czomu ja żywyj, ałe wmyraju powilno,
Może ce potribno, może ce komus' potribno.
Skaży, czomu ja trymajus'
Na c'omu czorno-biłomu żorstokomu switi.
Zachłynajus', ałe kowtaju wse zło,
Znaczyt' tak potribno, znaczyt' tak meni potribno!

Tak potribno...

A-a-a!...(4)
Czomu?!...
Czomu ja?!...(4)

Ałe czomu ja szcze dychaju cym powitrjam,
Może tak potribno, może tak komus' potribno.
Czomu ja żywyj, ałe wmyraju powilno,
Może ce potribno, może ce komus' potribno.
Skaży, czomu ja trymajus'
Na c'omu czorno-biłomu żorstokomu switi.
Zachłynajus', ałe kowtaju wse zło,
Znaczyt' tak potribno, znaczyt' tak meni potribno! (2).