Pryspiw:
Żar chołodnoji stali ne znaje żałju!
W rozpał batalij my z zahonom rwemos' dali
Na stiny Troji!
Dusza ne zaznaje spokoju doky my żywi!
Brattja, do zbroji!
Brattja do zbroji, doky serce w hrudy b’je
I mene pidtrymuje płecze twoje!
A twij szczyt zachyszczaje wid otrujnych strił!
Rwemos' u bij, poky wystaczaje sył!

El:
Moji wojiny u wseozbrojenni idut' na prystup twoho mista.
Sercewyj prystup prosto z dysku. Bijci z kołysky!
Błyz'ko stal iz błyskom... Storoży swoju mysku, bo bude pizno!
Krowne krisło trisło... Tysza zawysła...
Czekaj obłohu u najbłyżczych czysłach...
Ultymatum stysłyj: wijna abo poszana,
Brats'ke rukostyskannja, czy waszych sołdatiw kurhany,
Upokijni pid orhany!
Ordy chana newbłahanno kotjat' tarany do worit tyrana...
Oborona rwana z biłym stjahom zustrine poranok...
Win kanuw u bezwychodi tych połonjanok!
W kubku trunok obirwe żyttjewi struny hunam!
Tajemnym zakljattjam na runach zadam kerunok
Razom z chołodnym witrom...
Łezo moho mecza ohołene... Hotujs' do bytwy!

Tarik:
Zac'kowani sobakamy, pokryti łatamy szaszky-sołdaty.
Do zbroji berut'sja razom z namy nawit' katy.
Koroli-worony perszymy spysy schrestyły...
W korolistwi panuwała tysza... Łysz sobaky wyły...
Słowamy rwanymy, pohljadom wbywały i ne ranyły.
Ne buło wijny – a my nahrjanuły,
Robljaczy riky bahrjanymy.
Hrichy duchowni widpuskały w nebo płanom my....
Zwilnyły sny... Pidnjawszy zbroju,
Zaprysjahnuwszys' nebesam na wirnist' hołowoju,
Do kincja stojaty horoju do peremożnoho finału,
Trymaty zbroju i wiru w sercjach, doky jiji ne wkrały!

Pryspiw

Ł.O.M.:
Riwnyna wysokoho neba... Zmyłujsja, ne treba!
Dowho dywljaczys' w bezodnju, wono dywyt'sja na tebe.
Czujuczy wijny bara-barabany,
Krykom zemnych i nezemnych bohiw polit', proczany!
Spysy, meczi, zarżawili łaty...
Na strażu mikrofoniw bratstwo hostrosłow’ja stało!
Namisnyky j dworjany teper wasały! Do kazematu!
Mohutnij chan ne dast' poszany...
Na brudnu szyju petłju, czy sjad' na pałju...
Peredowa boju ne zaznaje żałju!
Krow’ju spokutujte swoju prowynu! Wy – harmatne m’jaso!
Ar’jerhard prykryje z tyłu.
Derżaty micno oboronu z brats'koho zahonu!
Wersznyk dlja perehoworiw wże bilja bramy zamku.
Mołymos' boham...
I z peremohoju do Jerychonu widstupym na switanku...

Roks:
Ce Chirosima, synu. Wijna za prawo buty wilnym.
I cja systema podwijna dawno wże pokirna!
My widdani swomu styłju spowna,
Nawit' todi, koły łezom mecza obrizani kryła!
Nas ce ne spynyt'!
I bez upynu rokamy pohłyne w perłyny wołyns'koho tyłu,
Nabrawszys' syły.
I dokorinno, zminywszy status komy na stymuł,
Wypuskajem bombu w katakomby krajiny!
U nas perewaha – sekretna zbroja – watahy iz zachodu!
Ce syła woli j bunt! Antysystemnyj zakołot!
Wirus pryłjudnoho faku sobakam,
De porjad z katom wojiny-łehionery u łatach.
Buła komanda, brate, w kwadratach,
Do zbroji wzjatys'! I wojuwaty jak sołdaty!
Sułtanam wpadło...
My wsi z odnoji obojmy. I nasmert' ranym
Stado baraniw, tych, szczo powczajut' weteraniw!
Skydaj masky! Ne dosyt' z nas Potapa i Nasti cic'kastoj,
Bo nasza kasta ne dast' wam propasty w pastci!
Własne, ne kisny – szcze dowho do propasti.
Oboronjajsja, jakszczo pidchodysz po opysu!

Pryspiw