Wykonawca: Symfonija witru
Za horyzontom prokydajet'sja sonce...
Ty bilja mene błyżcze szcze na krok...
I pidnebesne bezkrajnje donce
Na duszi zimknułosja w zamok.
Ruka w ruci, mrijeju w duszi
Synja ptacha twojich mrij w nebesnij dałyni
Na biłokryłych mrijnych połjusach,
Nesty z soboju wicznist' u oczach!
Pryspiw:
Widczuttja polotu dotykom,
Widczuttja szczastja kolorom,
Krok na zustricz ne widomomu,
Błyżcze szcze na myt'...
na derewach zapachło tumancem,
Dym syharetnyj na twojich hubach...
Nicz obezkryłena kotyt'sja spaty
Misjacem po starych poljach
Ty zmałjuwaw za werbamy sonce
Misjacznyj promiń wtopywszy w sobi,
Prysmak wyna na twojij dołoni...
Triszky tepła podaruj meni...
Pryspiw
Za horyzontom prokydajet'sja ranok,
I u tumanach stełyt'sja peczal...
Twoja dusza nacze cej switanok
Czysta taka, nenacze krysztal.
Ja pomowczu, a ty zaspiwajesz
Strunamy witru i basom doszczu,
Łysz ne mowczy nechaj serce kraje
Pisnja twoja u mojij duszi
Pryspiw