W nebo bożewilnym dykym ptachom
Ja łeczu, de bili chmary,
I kłyczu tebe!
Sonce i harjaczi chwyli witru
Nas nesut' na wilnych kryłach,
Tebe i mene.

Pryspiw:
Łety i ne zabuwaj:
Switło soncja roztopyt' lid!
Swit – dywnyj bezmeżnyj raj
W mori hirkych sołonych sliz!

Serce, nacze ptach w samotnim nebi,
Szczo sumuje i szukaje u chmarach tebe,
Pada, nacze kamiń w sribni chwyli,
I zlitaje w nebo synje, czekaje tebe.

Pryspiw

Swit – dywnyj bezmeżnyj raj
W mori hirkych sołonych sliz!

Pryspiw (2)

Swit – dywnyj bezmeżnyj raj
W mori hirkych sołonych sliz! (2 rjadky – 2)