Chom tak dovho, moya maty, mene ne budyla?
Ne stomylas' kolysaty, snamy opovyla.
Zastelyla step shyrokyi, vkryla nebesamy,
Nad polohom zasvityla misyac' iz zirkamy.

Nashcho mene, moya nene, tak micno pryspala?
Vid moyeyi holivonky dumy vidhanyala.
Chom ty mene molodoho rano ne zbudyla?
Doky hrala v moyiy krovi kozac'kaya syla.
Kozac'kaya syla...

Rozbudyla mene maty dlya lychoyi doli,
Yak ne stalo vze navkolo ni dobra, ni voli.
Chy ne z toho, moya nene, mushu ya radity? –
Shcho pyshayut'sya hanboyu yanychars'ki dity.

Chotiv slovom ozvatysya – zatulyayut' vucha,
Dumav pisnyu zaspivaty – ta nichto ne slucha.
V ochach pravdy poshukaty – zaplyushchayut' ochi,
Vid tyazkoho snu pidnyaty – ta nichto ne choche,
Ta nichto ne choche...

Ne budyla molodoho, bula b ne budyla,
Todi koly nashu pravdu savanom pokryly,
Koly nashu hirku dolyu do truny poklaly,
Chom ze y mene, moya mamo, navik ne pryspaly?
Navik ne pryspaly...