A na ranok tam vpav bilyi snih,
Ty b pobachyv ce, yakby tilky mih:
Yak kuli kriz' krony
Farbuvaly po bilomu chervonym.
I ty pochuv by yak stalo duze tycho:
Ani zviru ryku, ani ptacha kryku,
Lyshe lis plache za richkoyu
Hustoyu yalynovoyu smoloyu.

Pryspiv:
Ne za vladu, slavu chy hroshi
Yich pam’yatayut' berehy Cheremoshu –
Ne schovalys', lyshylys',
Vony znaly za shcho vony bylys'.
Za ridnu zemlyu, slozy divochi
Vony stoyaly do kincya proty nochi.
Bratamy lisnymy
Vony lyshylys' nazavzdy molodymy...

Viter loskotav voskovi oblychchya
I hilky derev shepotily: "Navishcho?"
Tym vbytym voyakam ostannye zapytannya,
Ale vony, yak i hory, zberihaly movchannya.
Vony daly biy – vidchaydushni, holodni,
Chocha yich bulo vs'oho p’yatero proty sotni.
Vony ce znaly, i ne vahalysya,
Bo vony znaly v toy chas za shcho vony dralysya.

Starodavniy zakon znayut' Chortycya, Karpaty –
Krashche zahynuty vilnym, aniz potrapyty za hraty,
Zaraz pro ce ne lyublyat' pam’yataty.
Prote koly skinchyvsya chas probachaty
Za svoyu rodynu, cherez spaleni chaty
Vony vzyaly todi u ruky avtomaty
I ya viryu – ty b zrobyv by tez same,
Koly tvoyi dvory povni vorohamy...

Pryspiv