V sumniy istoriyi bahato lit
Hortav vin u nedoli dni,
Ale bachyv v marennyach bezzurnyi svit,
Dyvo-lis tayemnyi – uvi sni.

Cherez zurbu, cherez dolynu sliz,
Sered omany zhubnych char
Yde prochanyn, v temryavi shukaye lis,
Muchyt' yoho marno sprahy zar.

I pavutynnya shyyut' na vustach,
Dolon dayut' slyz'ku, yak lid,
Rozdorizzya pyshut' na yoho ochach,
Ale vin rushaye v dyvnyi svit.

Mynut' vsi bezvidradni chorni dni,
Ta shchezne tuhy tin z dorih,
I bezzurnyi pered nym postane svit,
Toy, shcho v serci vin svoyim zberih.