Cholodno stalo. Zirky rozkydaly...
Prychodyat' tak pizno u port korabli.
Ty, moze, zavtra zhadayesh, shcho znala,
Ta ty ne rozkazesh vsyu pravdu meni.

Lyudy nad namy, lyudy pid namy,
Nichto ne pomityv, shcho osin proyshla.
S'ohodni pid ranok tviy prapor zabraly,
A meni ne skazaly, shcho ty vze odna.

Pryspiv:
Ty vidkryvayesh svoye vikno,
Ty tak chotila, shchob doshch pishov,
A na asfalti skinchylas' nich –
Ty plachesh, a ty ne spysh.

Cholodno stalo i soncya zamalo,
Ta ty ne pobachysh mene u vikni.
Shchos' v mene vchora ves' nastriy zabralo,
Ale ne yasno v pohonach chy ni.

Dyvlyus' nalivo, potim napravo –
Znovu proyichav – ya na zemli.
Nastriy vernuly, teplishe ne stalo –
Vzuvayu ya kety na vsi vychidni.

Pryspiv