Svit malyi i kruhlyi, a my na nomu
Vsi taki sami, taki znayomi
Chodym v hosti, rozmovlyayem, vypyvayem.
Rozdilyayut' nas vysoki stiny,
Cherez nych my pidsluchovuyem susidiv,
A koly zlapaye chtos' za ruku i nasvaryt',
My prykynemsya lochamy – my ne chuly, my ne znaly.

Pryspiv:
Vklyuchay svoyu mashynu chasu,
Davay vsyu trasu vid pochatku.
Nechay ta pisnya ne pro nas,
Davy na povnyi haz.

Prydyvysya krashche do sobi podibnych,
Plyuvaty yim na holovu – to tak nayivno,
Prytrymay svoye zlo za chvist i rohy.
Ty povir yomu. Vin takoz moze staty krashchym
Barmenom, futbolistom, heyem, kosmonavtom.
I nafiha kydaty kamin komus' v dushu abo v plechi?
Chasom krashche promovchaty i mozlyvo stane lehshe.

Pryspiv (2)