Chomu deyaki lyudy layno?..
Choch ya i sam takyi.
Ale z pam’yatayu, yak vse bulo,
Koly zalyshalys' odyn na odyn!..
Ne shukayuchy heroya u sobi,
Ale, znaly napevno, shcho v slovi
Bahato shlyachiv, ta chybnoho zodnoho,
Vsi vidstoyaly – odyn za odnoho!..
Yak by z tak bulo,
To zodnoyi pomsty ne treba bulo b,
Shchob dovesty zakinchenym pokyd'kam
Smak peremohy, ta vluchnist' nahody!..
Zakony pryrody.
Tak, ya – zebrak;
Chyi smak na moyich hubach lyshyvsya nazavzdy?..
Ya vidsvyatkuyu tvoyu peremohu,
Yakshcho ty zi mnoyu!..

Chomu deyaki lyudy ne znayut',
Shcho cinnist' zyttya same v tomu, shcho mayut'?..
Kazut': vony – layno, zyttya – kino,
Smittya – ce siryi socium,
Shcho dovkola nych,
Ti, shcho strilyayut' v spynu.
Os' yak zgvaltuvalos' nashe stanovyshche!..
Pasovyshche sirych fraz, sirych dumok,
Sirych lyudey ostanniy krok.
Shcho bude dali z namy?..
Shcho bude dali z cym svitom?..
Vze nichto nikomu ne spromoznyi dopomohty.
I choch ya ne Boh, ale ya pryidu,
Shchob pokazaty tobi, chto ye ty!..

Ty chekay mene, koly ya pryidu,
Tudy, de nema.
Ty chekay mene, koly ya znaydu,
De tryvaye politychna viyna.
Znay, znay, znay,
Ya pryidu.

I os', yak zavzdy,
Final ne dyvuye, nishcho ne ryatuye,
Lyudy rozkazuyut', shcho vony stomleni.
Sami vynni v tomu,
Shcho cym svitom obrobleni!..
Hrayut'sya u schovanky zi svoyimy mozlyvostyamy,
Y sami stayut' pozyvoyu dlya chyzych istot;
Zrikayut'sya svoyich viruvan.
Pryncypy stayut' povaznishe vs'oho,
Relihiya vze ne yavlyaye soboyu absolyutno nichoho!..
Os' nash svit,
Trymay cyu mlyavu kartynku!..
I, yakshcho ty zhoden, shcho ce ray,
To ty znovu prohrav u c'omu poyedynku!..

Ya pryidu tudy, tudy, de mene nema,
Ya pryidu tudy, de tryvaye politychna viyna.
Pryidu tudy, tudy, de mene nema,
Ya pryidu tudy, de zalyshylysya taki z yak ya.