Mav ya preharnu zdatnist' (chy to chvorobu):
dviyko holub’yat u cherepoviy korobci.
V rotovu moyu poroznynu, vid kryku az purpurovu,
zazyraly medyky, vorozbyty ta inshi znayuchi chlopci.

Yak ya vamy pyshavsya, moyi krylati krystaly,
pernati moyi muchyteli z davnich poloten!..
Cile lito ob mene krylamy terly i turkotaly,
zasnuvavshy v moyim cherepi mistechko Turkotyn.

A voseny upav z neba myrshavyi ilyuzionista.
Sluchav mene stetoskopom – yak vony tam shurchochut',
Zbihlosya na ce podyvytys' led' ne pivmista.
I todi proyasniv ya: "Letity chochut'".

Vylitaly meni z holovy kriz' otvir u rani,
abo kriz' moye tretye oko (niyak yoho ne zaplyushchysh).
A toy myrshavyi pes mav u kysheni brauning
ta y odnoyu kuleyu dvoch holubiv rozlushchyv...

Stav ya cilkom sumyrnyi, zahnavs' u schovy,
povodzusya bez vidchylen – chemno i grechno.
Ne tomu, shcho vbyti kolyshni moyi ptachove,
a tomu, shcho noshu v cherepi teple yichnye yayechko...