Ya bachyv son, to buv Madryd, Placo Del Torro –
Palac, de vbyvstvom zabavlyayut' yunych dam,
Vze oslipyly lyut' tvarynnu pikadory,
I ya iz zvirom zalyshayus' sam na sam.
Proyshly sekundy, shcho zdavalysya rokamy,
I vze ne maye poruch druznoho plecha,
Lysh ya i zvir, i pered hostrymy rohamy,
Zavisa padaye bahryanoho plashcha.

Pryspiv:
Daruye slavu tilky smert' toreadoru,
Nu shcho z pid oplesky smilyvo nastupay,
Zavday v ostannye myloserdnoho udaru,
A ot vid doli,
A ot vid doli myloserdya ne chekay.

Zyttya – teatr, i mayut' uspich ti aktory,
Za kym talant, solonyi pit i mic' ruky,
Ta choch s'ohodni ty pobuv toreadorom,
Vse moze zavtra obernutys' navpaky.
Lysh ya i zvir, i vsya riznycya, shcho miz namy,
Lyshe u tim, yakym nastane povnyi krach –
Z nym obiydut'sya tak, yak ce bulo vikamy,
Toreadora z druh vynosyt' na rukach.

Pryspiv