Vse te, shcho rize – tebe ubyvaye
A te, shcho kole – upynu ne znaye
Zalyshyvshys' sam, u pustiy kimnati
Ty rozumiyesh te, shcho krashche ne znaty

I v tvoyich viknach, temno ta sumno
A za nymy na dvori, shumno i lyudno
Navkolyshnya tysha, tebe ubyvaye
Telefon u rici, a dzvinkiv nemaye

Pryspiv:
Tak bolyache bachyty, misto brudnym
Zasmicheni vulyci, i chvorych na nych
U nomu nemaye, ni dobra ni zla
Chomu bil, do mene pryishla?!

Rozkryvshy ochi, i znyavshy okulyary
Ty bachysh cey svit – i v nomu detali
Ne siri, ne bili, i ne kolorovi
Prosti i spokiyni, fantaziyi tvoyi

Pryspiv

Ya vtopayu v u boli, zachlynayus' v samoti
Zyttya zminyuye masky, na moyi zachy
I tikayu vid realiy, zakryvayus' u sobi
Ya zakrytyi u ramkach, pustoyi samoty