Vsi kolys' my mriyaly, hadaly
Vyrostu – oce bude zyttya.
Budu vilnym, bude kupa druziv
Vsi problemy kanut' v nebuttya.
Ta zyttya dovoli dyvna shtuka
I chocha ty rozumiyesh ce ne zrazu,
V chas bidy znykaye vse choroshe
Zalyshayut' odni obrazy.

Pryspiv:
Ty zyvesh, nenache u vovchiy zhrayi
Tam de kozen dumaye lyshe pro sebe
Chuzakom sered svoyich zhorayesh,
Vytikaye mlyavo zyttya z tebe.

Samoty nakryla chvylya chornaya
I lezysh ty nache u chovni.
Opustyv vze ruky i vitryla zhornuti.
Lovysh zvuky tyshi sered buri u imli,
Sered morya opynyvshys' bez nadiyi
Morya zazdrosti lyuds'koyi i zloby
Ne chekayesh poryatunku navit' v mriyi
De z podilysya vy druzi-vorohy.

Pryspiv