Vin vtratyv sim’yu, vid toho u noho ne vsi vdoma,
Vin siv na holku y z’yavylas' chvoroba,
Yomu teper vse rivno chy zyty, chy vmerty,
V dushi temryava, a muky sercya ne sterpni.

Za shcho dolya pokarala yoho ne znaty,
Za shcho zastavyla lyudynu strazdaty?
Peretvoryla dushu na chornu chmaru,
Nichto b ne vytrymav takoho udaru!

Cey cholovikne znaye, shcho v yoho holovi,
Vin bachyt' svoyu sim’yu u zachlyvomu sni,
I choche rydaty, ale sliz vze nemaye,
Yoho tilo cholodne, vin potrochy vmyraye.

Yoho dusha pishla z lehkistyu,
Muky skinchylys', vin pobachyt' sim’yu,
Tam povernet'sya shchastya lyubov i teplo,
I zyteme v serci znovu dobro.