Strybok

Slyzke pokryttya tvoho dahu
Dahu, shcho nazyvayetsya zyttyam,
Ves chas pidshtovhuye blyzche do prirvy,
Nazyvayuchy strybok racionalnym rishennyam!
Prodovzuyuchy ity dali,
Ryzykuyuchy zahnaty pid shkiru brudnyi metal!
Obstavyny navkolo ne zalyshayut vyboru,
Cynichno nakazuyuchy: "Nehaino strybai!"

Pryspiv:
Pirnai u nebuttya!
Peklo – ce ne naihirsha zupynka!
Sucilne isnuvannya
Ne pryvid dlya zatrymky!

Zanuryuyuchys u temryavu ty polyshayesh
Blakytne nebo u chornyh hmarah nadii,
Yaki prezyrlyvo dyvlyatsya na hrishnu Zemlju,
Yaki hotovi vyplesnuty nenavyst ta bil!
Yihni slozy – tvoyi slozy,
Shcho llyutsya nevpynno krov’yu iz ran,
Vmyvayuchy ostannii raz tvoye tilo,
Vony ne nakazuyut, a blahayut: "Strybai!"

Brydz:
Strybok – ne kinec,
Ce tilky pochatok
Chohos nevidomoho,
Ale vartoho sproby!

Tilo – do pidlohy,
Dushu – do nebes!
Strybok – ce pochatok,
A ne kinec!