Rizni ochi chyyis' peresliduyut' nas.
Zakryvayut'sya vden,
V nich – vykradayut' nash chas...
Slozy kapayut' tam,
de vtomylos' zyttya...
I smiyut'sya ves' chas, tam, de ty vze ne ya...
Rizni ochi chyyis' sudyat' pohlyady sniv,
Rozlyvayut' obman
I rozpalyuyut' hniv!
Vsyudy kupa slidiv, ochi v’yilysya v chas...
Ne isnuyut' lysh tam,
De nema tilky nas!

Pryspiv:
Chorno-bili sny zbuvayut'sya, i ya ne znayu, yak zrobyty krok?
Ochi v stinach rozplyvayut'sya, yich nema – i ya vze bez dumok!
De ty, chto ty, ya ne bachu tvoho tila!?