– Zori yasniyi, misyacyu miy, chto tut zi mnoyu?
– Nich opustylas' i tycho ide svit za vodoyu...
– Chuyesh, skazy meni svoye im’ya!
– Davno zabuv i ne znayu, chto ya.
– Daremno.

– Chlopche, ozvysya, chody-no syudy, hlyan meni v ochi!
– Shcho z ty pobachysh? Lysh zorey vohni – vidblysky nochi.
– Znayesh, ya pevno chekala tebe...
– Ni, bo v meni vze nishcho ne zyve.
– Daremno...

– De ty, p’yankaya spokusnycya sniv, shcho ty bazayesh?
– V chystomu svitli zirok rozkazu pro te, shcho ne znayesh.
– Ta shcho z ya ne znayu? Ya – sokil i kruk!
– Ya polonyu tebe niznistyu ruk...
– Daremno!

– Bo ya lysh spochynu i dali zlechu v nich bureviyem!
– Stiy! Zupynysya! Tak prosto pity ty ne posmiyesh!
– Moye spasinnya – nestrymnyi polit...
– Moye zyttya – Zacharovanyi svit.
– Daremno...