Ochi yiyi dvi smarahdovi dali

Ochi yiyi dvi smarahdovi dali,
Ya slabokrylyi do nyh doletity.
Ne v zmozi, skonayu, nache na pali,
V horyachomu loni sebe spopelyty.

U soncya spytayu: "de syaivo distalo?"
"Pozychylo v neyi, a ty sterezysya –
Yiyi pocilunok, o, zaido zuhvalyi,
Roztopyt na visk, navit yakshcho nasnyvsya".

Z im’yam yiyi umyrayut heroyi
V serci, prokromlenym hostrym mechem.
i donisshy ioho do krayiny chuzoyi,
Ne vystachyt sliz vsih omyty doshchem.

Tilo, yakomu zamalo i hramu,
Chy opovyye mene molokom?
Chy ruza rozkryye kryvavuyu ranu?
Neosyaznym, yak obrii, chy bude vono?

Po slidu yiyi ide vesna za zymoyu,
Dzvinu pisen ptyc navchyla vona,
Zanapastyv sebe ya obiim tayinoyu
Nochi z yakoyi dorohy nema.

Probudyvsya vid snu – svizyi podyh svitanku
Vyprovadyt v dorohu, podaruye konya.
Ya yiyi ukradu, vitra kohanku,
Nazdohnaty ne zmoze, vona bude moya.