Udaramy hromu b’yet'sya u hrudyach serce,
Rozirvane nebo synimy krylamy syly
V tanci z doshchem na ulamkach svitiv.

Pryspiv:
Lety, tikayuchy vid vlasnoho strachu,
Chovayuchy pravdu v bayduzosti smichu,
Postrilom v nebo, rozryvayuchy tyshu
Temnym vohnem!

Cholodom ruk my zihriyem zabute nebo.
Pohlynayuchy vichnist' v cholodnych kraplyach
V tanci z doshchem na ulamkach svitiv.

Pryspiv:
Lety, zabuvayuchy sutnist' strachu,
U poshukach pravdy pid suprovid smichu,
Postrilom v dushu, rozryvayuchy pam’yat'
Temnym vohnem!