Chekannya tak plekalo y taki nesterpni buly dovhi dni v nadiyach z cukru.
I mriyav v chmarach i yiyi dotyk z tvoyich teplych sniv teper ziv’yalyi.
I chuyesh kohos' ty tam v dalyni, yiyi ne chekay, ce bulo u sni.

Pryspiv:
Ty chochesh pity ta ne znayesh kudy i chomu tak bolyt', koly mriya vmyraye.
Serce prosyt' pryity obiynyaty i ty hirko plachesh, koly tvoya mriya vmyraye.

Shche tilky myt' y ziv’yane i znyknut' slozy vsi tvoyi hirki v mertvim okeani.
I nich roztane i tychyi sum zalyshyt' svoyu tin – i nestane.
A zaraz bolyt', tvoye serce slozyt', vona shche zyva, vona hyne, vona pomeraye.

Pryspiv (3)