Lyuba divchyno, kochana,
Synooka ta rum’yana – makiv cvit.
Kazut' ty ne ydesh, a pyshesh,
I na vsich medamy dyshesh – yasen svit.
Ya blukav u poli, v lisi,
U hayach moho Polissya vse schodyv.
Lynuv ptachom nad horamy,
Shchob zustrit' tebe – Zoryano, dyvo z dyv.

Pryspiv:
Hey, Zoryano! Divchyno kochana, divchyna zadana,
Ty moya, Zoryana!
Hey, Zoryano! Zore-zoryanycya, divchyna kochana,
Zore-charivnycya!

Yak pobachu tvoyi ochi,
To bez tebe ya ne chochu v sviti zyt'.
Budu ya tebe kochaty i do sercya pryhortaty koznu myt'.
Ruky ya tvoyi ciluyu,
Persten i fatu daruyu – odyahny!
Oy Zoryanochko, Zoryana!
Na rushnyk vesilnyi stanmo voseny!

Pryspiv