Holod

Zhaduvat ne duze ljublyat nyni
Pro pislyavoyenni ti roky,
Yak pochavsya holod na Vkrayini,
Yak ishly v Rosiyu zemlyaky...
V pam’yati sady stoyat ziv’yali,
Soncem perepalena zemlya,
Trupy na Moskovskomu vokzali,
Prapory Moskovskoho Kremlya...

Ya ne znayu, hto te zlo posiyav,
Pravdu dovhi zymy zamely,
Tilky vidvernulasya Rosiya
Vid svoyeyi menshoyi sestry,
Ne porushyla svoho spokoyu,
Ta zate teper, yak i zavzdy,
Rve svoyeyu bratnoyu rukoyu
Z sadu ukrayinskoho plody.

Nam ne zupynyty chasu plynu,
Ne sudyt batkiv svoyih synam,
Ta chuttya yedynoyi rodyny
Zaminylo spravedlyvist nam...
Ya z ne vyznayu toyi morali,
Ty taka chuza svoya z zemlya:
Trupy na Moskovskomu vokzali,
Prapory Moskovskoho Kremlya.