Vona mene, malenkoho, chrestyla,
Yak syna ridnoho, uves' sviy vik lyubyla,
Uchyla viryty, terpity i proshchaty –
Zavzdy rozsudlyva, moya chreshchena maty.
Nevtomni ruky do chresta zlozyla.
Lezyt' – ne dychaye, bezkrovna i bezsyla.
Teper mene uze ne bude zustrichaty
I hrity serdenkom moya chreshchena maty.

Pryspiv:
Chreshchena maty, do tebe, nenko,
Letyt' na krylach moye serdenko,
Do toyi chaty, u toy sadochok,
Do toho duba, de toy horbochok.

Teper vona mene ne rozpytaye,
V yakiy pit'mi moya dusha blukaye.
Teper vona meni ne pryhadaye
Toy svit buvalshchyny, yakoho ya ne znayu.
Bezmeznyi svit – malenka domovyna.
Lezyt' vona u bilych kvitach, mov dytyna.
Zhasaye lito, teplyi doshchyk nakrapaye –
Vona shche tut, mov spyt'... ta vze yiyi nemaye.

Pryspiv

V sadku pozovkle lystya obletyt',
Poviye pustkoyu kolys' zatyshna chata,
A kray dorohy chornyi kamin spovistyt',
Shcho tut pochovana moya chreshchena maty.

Pryspiv