Riky krovi, tuman chervoniye,
Sucho v horli, v ochach pobililo.
Mertvo i tycho. V dushi znovu cholod,
Ya nenavydzu vse shcho navkolo.
Popil. Vsi mertvi... Davno yich nemaye
Pustka i chrest, yakyi mla obiymaye...
Ya tam stoyu, cholodom zmorenyi
Ale dumkamy ya vse shche z toboyu.

Dyko i cholodno buty samomu,
Vazko bez tebe odnomu.
Vazko poviryty shcho vse navpaky,
Prote tobi vdalosya vse dovesty...
Navkolo mene roste odna hlyna
Lysh pustka tut, a vse reshta – hyne.
I ya yedynym derevom sebe nazyvayu,
Yake pomalu takoz pomyraye...