Mene zvut' Tryzubyi Stas.
Mayu tilo y dushu.
Tym ne menshe, ya vsich vas
poperedyt' mushu:
shcho dusha shche moloda –
bachyte, yak spivaye!
A ot z tilom vze bida,
I inshoho nemaye.

Vze poskrypuye kardan,
shchos' v motori stuka,
pidtikaye chasom kran,
karbyurator chryuka...
Pravda, z nih shche ne padu
(yak prytulyt' do stinky),
ale yak nalivo ydu –
vze trusyat'sya kolinky...

Likar kaze: Pane Stas!
V vas hastryt chronichnyi.
Ta zahalnyi stan u vas
shche ne katastrofichnyi.
Yak horilku ne vzyvat',
I kynuty palyty,
to shche rokiv 25
mozete prozyty!

A diyeta v vas taka:
vam ne mozna soli,
cukru, percyu, chasynka,
morkvy ta kvasoli.
Moloko lyshen kvasne,
a bulba lysh varena...
I vzahali, use pisne,
a reshta – vnutryvenno!

Shchodo inshych zaboron
(shchob ne bulo stresu), –
vam ne mozna telefon,
televizor, presu.
Ne smiyatys', ne spivat',
rot ne rozzyavlyaty
i, yak nadvori minus p’yat',
ne vychodyt' z chaty!

A shcho stosuyet'sya zinok –
ne kovtayte slynu.
Shchob ne bulo i dumok,
navit' pro druzynu.
Treba zvazyty na vik,
likuvaty shlunok...
Nu... Chiba shcho cherez rik –
probnyi pocilunok!

Yak ya vysluchav te vse
shchodo svoho tila –
chuyu, des' mene nese,
niby zzadu kryla!
To, mabut', moya dusha
vze do rayu prahne...
I lysh za vuchamy lapsha
shche na zemlyu tyahne!

I tomu ya tilo v morh
ne spishu zdavaty.
Shche do vas ya mayu borh –
pisnyu zaspivaty.
I chay todi dusha moya
des' propade z chasom –
vze ne Stasom budu ya,
a ikonostasom!