Po chati bihayut' shchury,
Vylazyat' z koznoyi nory,
Vystrybuyut' z pidlohy,
Ya proshu dopomohy.
Nachabno vderlysya vony
U zovto-syni moyi sny,
I vsyudy sered nochi
Chervoni yichni ochi.

Lyubyt' shchur derevynu hryzty
I bez toho slabonkych stin,
Shche uchora buv komunistom,
Teper u pidpillyu vin.

Kolys' u koznoho shchura
Buly posada ta nora
Velyka chy malenka,
I vin sydiv tychenko.
Vin v tu noru pomalu hrib,
I kolo noho maly chlib
I rodychi, i dity,
Chomu b i ne radity.

Ta naneslo hrozu znenac'ka,
V ochi – blyskavka, v serce – hrim,
Oy ty, hore, bida shchuryac'ka,
Nezvychno smoktaty chrin.

To pochovalysya shchury
Lyshen do pevnoyi pory,
Sydyat' v pyvnycyach tycho,
Naklykuyuchy lycho.
Na slovo suverenitet
V shchuryakiv ye imunitet,
Ne diye i otruta,
Bo v nych usya valyuta.

A krim toho susid moskovs'kyi,
Nayshchurishyi iz vsich shchuriv,
Shchur Shchurynovych Shchurynovs'kyi
Boyatysya ne veliv.

I vze u koznoho shchura,
Novi povadky, yak v knura,
Potrochu vin zviriye,
Zyriye ta nahliye.
I znovu tyahne dohory
Svoyi kryvavi prapory,
I vsya shchuryacha syla
Krychyt' na povne rylo.

Brattya shchuryky, ne chovaytes',
Vylizayte z shchilyn ta dzyur!
Vsi shchury vsich krayin yednaytes',
I smert' tomu, chto ne shchur!

Po chati bihayut' shchury,
Vylazyat' z koznoyi nory,
Vystrybuyut' z pidlohy,
Ya proshu dopomohy.
Bo vze ne vnochi, a zrannya
Rudenke lyse shchurenya
Na mene shchuryt' ochi,
Znov shchos' skazaty choche...