Znayesh, chochu tobi rozpovisty,
Shcho na tyzni v odyn iz zachmarenych dniv
Ya tobi pokazu u brudnomu zymovomu misti
Spravznich sirych kotiv-letuniv.

My pidemo udvoch, nechutno vzyavshys' za ruky,
Rozumiyuchy vse bez daremnych obludlyvych sliv,
I pobachym sumnych – bo z tak skoro chvylyna rozluky –
Spravznich sirych kotiv-letuniv.

Stane sumno i nam, ta niyakych poyasnen ne treba.
Na porozi vesna, i chas vyrushaty na schid;
I za myt' u brudnomu zymovomu nebi
My pobachym charivnyi kotyachyi polit.

Shcho z toho, shcho kotiv cych kolys' ya prydumav u pisni;
Yich nemaye v pryrodi – ce skaze nam kozen, mabut';
Ya tobi pokazu yich v brudnomu zymovomu misti;
Ty v nych virysh – a znachyt', vony des' zyvut'.