Ya znov tynyayusya po vulycyach, po neochaynych, po nechystych,
prydyvlyayus', prysluchayus', shchos' nezvychayno-osoblyve dlya sebe shukayu,
a buden sviy rytm ob asfalt vybyvaye, vsi taki zaklopotani, vsi kudys' pospishayut',
i po c'omu moryu burchlyvomu ya mov korabel proplyvayu,
bereh sviy vyhlyadayu, do koho chy do choho prystaty shukayu.
Po znayomych miscyach vkotre znovu blukayu,
mriyi p’yanki u dumkach plekayu i bilsh ninashcho, ninashcho ne zvazayu.

Pryspiv:
Osin, zyma, lito, vesna,
des' zabarylas' radist' moya.
Osin, zyma, lito, vesna,
des' zabarylas' radist' moya.

Takych istoriy vy mabut' sotni znayete, pro te yak chtos', kudys', za chymos' blukaye, skilky paperu spysano, skilky sliv skazano, vsi pisni zaspivani i dysky zoloti otrymani,
ta u mori banalnosti ya ne vtoplyusya, a do arhumentaciyi prostoyi ta perekonlyvoyi vdayusya, bo ce lysh pro mene, ce moye zyttya, ce moyi turboty i moyi pochuttya,
ce spravznye ya znayu, ya ce vidchuvayu, mriyi p’yanki ce ne mylni bulky,
v nych nemaye miscya zradlyvym ocham, v nych ne maye miscya falshyvym slovam.
Vsi ci vybryky dyki i rozfarbovani pshyky my lyshayemo pocinovuvacham neosyaznoyi pychy,
my na virniy dorozi, lysh pytannya chasu stoyit' pered namy,
vy pobazayte uspichu nam.

Pryspiv (2)