Trymayu, yak zavzdy, vse v sobi
Yakby mih, to viddav by serce tobi
Zvykayu do dumky, shcho ne budemo razom
Ne budemo my

Pryspiv:
Ty kazesh lyublyu, ale ne meni
Ty dyvyshsya v ochi, ale ne moyi
Zvykayu do dumky, shcho ne budemo razom
Ya ne mozu potrapyty v mriyi tvoyi

Tvoyi nizni ruky trymayu v svoyich
V tvoyich ochach bachu radisnyi smich
Ciluyu tebe, doshch yde za viknom
Vin plache, tomu shcho znaye – ce lyshe son

Pryspiv

Ya bachu nad mistom nichni vohni
Tak chotiv pokazaty yich tobi
Ale vse tak prosto, vin zaraz z toboyu
A ya – ni

Pryspiv