Meni zryvaye dach, bil u dushi, temno v ochach!
Zryvaye dach, bil u dushi, temno v ochach!
Zryvaye dach, bil u dushi, temno v ochach!
Zryvaye dach! (ves' kuplet – 3)

Mene kovbasyt', blya,
Ce navit' ne muky,
Dusha moya horyt', ya ne mozu spaty,
Ce prosto nestrymno,
Ya vtrachayu rozum povilno ta vpevneno...
Nevirno, roblyu vse nevirno,
Roblyu vse ne tak, yak treba!
Chomu?! Chto pidskaze meni, chomu ya takyi idiot?!

Pryspiv:
Chomu meni tak pohano?
Chomu meni tak pohano?
Chomu meni tak pohano?
Ya vze zovsim ziyshov na layno! (ves' kuplet – 2)

Nu shcho ne tak? Choho ne vystachaye?
Ya ne znayu, nichto ne znaye...
Trymaye, styskaye, rozum vidryvaye,
Ya schovavsya, chocha mene nichto ne shukaye!
Braha ne ryatuye, ne dopomahaye,
A dym mene tilky moralno dobyvaye!
Shukayu spokiy u durnomu sni!
Chto moze chocha b pidkazaty meni?!

Pryspiv

Tak vsya sprava u tomu,
Ne znayu u chomu. (2 ryadky – 3)
Tak vsya sprava u tomu,
Shcho meni zirvalo dach! Dach! Dach! Daaach!