Pisnya bude pomiz nas

Prolyahla doroha vid tvoyih vorit
Do moyih vorit, yak struna.
To chomu zhubyvsya tvii samotnii slid –
Znayesh ty odna, ty odna.

Zymna osin shche toi slid lystyam ne nakryla,
Bo do tebe navesni ya povernus, myla.
Tvoyi ruky ya vizmu znovu v svoyi ruky,
Ne rozkvitne pomiz nas zovtyi kvit rozluky.

Pryspiv:
Ne hovai ochei blakytnyi promin,
Zaspivai meni v ostannii raz.
Pisnyu tu vizmu sobi na spomyn,
Pisnya bude pomiz nas.

Bo tvii holos, bo tvii holos – shchedra povin,
Ya mov kolos, zelen-kolos neyu poven.
Zovtyi lyst spade i vyroste zelenyi,
A ty v pisni budesh zavzdy bilya mene.